Nazwa forum

Strzyżenie  Yorków Włos yorkshire terriera rośnie całe życie, więc gdybyśmy nie przycinali szaty („sukienki”) naszym pupilom, to wkrótce spływałaby na ziemię i uniemożliwiała psom poruszanie się. Dlatego też większości psów  przycina się ją na długość tuż poniżej ziemi (o pół centymetra dłużej niż wynosi wysokość psa mierzona w kłębie). Amerykanie, którzy od dawna zaniechali europejskiego obyczaju prezentowania jorków na ozdobnych pudełkach (czasami złośliwie nazywanych katafalkami) i dla których pies, choćby i najmniejszy, musi się zgrabnie poruszać, przycinają ich szatę jeszcze krócej, pół centymetra powyżej podłoża. Podczas ruchu psa włos tej długości wspaniale się prezentuje, nie szpecąc pracy kończyn, widocznych spod przykrótkiej, jak na kontynentalne obyczaje, sukienki. Niezależnie jednak od kontynentu, wszędzie yorkshire terrier ma mieć maleńkie, spiczaste uszka, stojące na baczność. Przygotowując psa do pokazu zawsze starannie strzyżemy mu włos na uszach maszynką, jak najkrócej, i nożyczkami obrębiając końce, aby tworzyły ostre trójkąciki. Na bokach tylnej powierzchni małżowiny od strony środka głowy zostawiamy jednak długi włos, poczynając od połowy (a u psów o większych uszach – od jednej trzeciej) wysokości, służący do zawiązania „koguta”, zwanego z angielska „top-knot”. Grzebieniem zbiera się włosy z całej głowy (czoła i boków) między wyimaginowanymi liniami przebiegającymi od zewnętrznego kącika oka do podstawy ucha, a także z tyłu głowy – do linii osadzenia uszu i nieco dalej, z potylicy. Zbieramy je w jeden kosmyk, tak by maksymalnie zbliżyć do siebie kąciki obrębionych uszu (miejsca między nimi powinno być właśnie tylko na ów kosmyk włosów). Uszy, przytrzymane zebranymi włosami, powinny stać na głowie pionowo jak drut, z końcami sterczącymi dumnie na wysokości środka oka (choć w praktyce dopuszcza się, by czubek ucha był na wysokości zewnętrznego kącika oka). Tym samym grzebieniem zbieramy jeszcze włosy z przełomu czołowego między oczami) i zawijamy na palcu kucyk tuż za uszami, po czym związujemy go gumką, taka jak do papilotów, i – jeśli jesteśmy wierni tradycji – zapinamy na nim czerwoną kokardkę. Tak oto york jest gotów do pokazu! Nigdy, przenigdy nie ściągajmy gumki z „koguta” -zawsze trzeba ją przecinać, delikatnie operując nożyczkami, bo o ile gumki do papilotów można jeszcze zdjąć z psa, nie wyrywając mu włosa, o tyle na głowie nie sposób tego zrobić. Nigdy także nie zakładajmy kokardki bezpośrednio na włosy – zawsze najpierw trzeba spiąć je gumką!